ΜΑΝΑ-ΜΗΤΕΡΑ-ΜΑΜΑ! ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ....


To πόσο καταπληκτικό είναι να φέρνεις στον κόσμο ένα παιδί και να γίνεσαι μάνα/μητέρα/μαμά, νομίζω πως είναι αναμφισβήτητο, εκατοντάδες φορές χιλιοειπωμένο και σίγουρα αποδεδειγμένο με τρόπο που κανείς δεν μπορεί πραγματικά να περιγράψει. Το τί συναισθήματα μας διακατέχουν και γεννιούνται μέσα μας μαζί μ'αυτό μικρό, υπέροχο πλασματάκι επίσης πασίγνωστο σε όλους! 
Όμως -δυστυχώς για εμάς- υπάρχουν και περιπτώσεις που δεν είναι όλα τόσο ρόδινα, όπου ίσως υπάρξουν κάποιες πλευρές της ζωής και πράγματα που δεν τα υπολογίζεις, που έρχονται σαν καταιγίδα μέσα στην Ανοιξη να διαταράξουν μια τόσο δυνατή και υπέροχη σχέση όπως αυτή της μάνας με το παιδί της. Παράγοντες αστάθμητοι, ξαφνικοί, ενοχλητικοί και δυσάρεστοι -αλλά αντιμετωπίσιμοι ωστόσο- που δυστυχώς, άθελά μας μπορούν ν'αποβούν ιδιαίτερα προβληματικοί και αγχωτικοί επηρεάζοντας αρνητικά αυτή την υπέροχη σχέση.
Αν όμως γνωρίσεις, κατανοήσεις και αποδεχτείς κάποια πράγματα, αν καταλάβεις πως πάνω απ'όλα είσαι άνθρωπος με τις αδυναμίες και τα ποικίλα συναισθήματά σου, τότε μπορείς πραγματικά να μοιραστείς την απόλυτη ευτυχία με το μικροσκοπικό πλασματάκι που έφερες στον κόσμο, απαλλαγμένη καθώς θα είσαι από φόβους, αμφιβολίες και ερωτηματικά. Και αυτός είναι σκοπός αυτού του άρθρου...
Δεν ξέρω λοιπόν για εσάς, αλλά εγώ όταν ήμουν μικρή και πήγαινα σχολείο, δεν θυμάμαι ποτέ να μας παρέδωσαν κάποιο μάθημα, κάποια χρήσιμη συμβουλή κάποιο μπούσουλα τελοσπάντων που θα μας φαινόταν χρήσιμος στα κατοπινά χρόνια, όταν και εμείς με την σειρά μας θα γινόμασταν μανούλες. 
Δεν θυμάμαι ποτέ κανείς να μας δίδαξε για
το τί θα αντιμετωπίσουμε, τί ακριβώς σημαίνει να έχεις δικό σου παιδί ή τί αλλαγές θα χρειαστεί να κάνεις τόσο σε προσωπικό όσο και κοινωνικό ή επαγγελματικό επίπεδο.
Αντίθετα, πάντοτε τα επιφωνήματα και οι κραυγές ικανοποίησης στο άκουσμα πως κάποια συγγενής ήταν έγκυος, μαρτυρούσαν πως αυτό το γεγονός ήταν στ'αλήθεια  το πιο υπέροχο πράγμα του κόσμου, άξιο για πανηγυρισμούς και γλέντια μέχρι πρωίας.......
Ένα μωρό δυναμώνει την Αγάπη, ενώνει βαθιά το ζευγάρι, κάνει πιο δυνατούς τους δεσμούς, φέρνει χαρά, γέλια και ευτυχία μέσα στο σπίτι! είναι τα λόγια που ακόμα και τώρα μουρμουρίζουν όλοι τριγύρω, όταν η περίφημη ανακοίνωση έρθει και φυσικά κανείς δεν μπαίνει στον κόπο ν'αναρωτηθεί μήπως η ιδανική, τέλεια και αψεγάδιαστη παρουσίαση αυτού του γεγονότος, εντέλει δημιουργήσει μονάχα προβλήματα και τίποτε άλλο.
Χωρίς βέβαια να θέλω να πανικοβάλλω κανένα, θέλοντας απλά και μόνο να ενημερώσω τον κάθε ένα υποψήφιο γονέα, ώστε να ξέρει τί ακριβώς σημαίνει αυτό -το πραγματικά υπέροχο, μοναδικό και καταπληκτικό γεγονός- που θα βιώσει, γράφω αυτό το άρθρο, με μπούσουλα μονάχα την πείρα της ζωής, τόσο της δικής μου όσο και πολλών άλλων. 
Ψυχολόγος δεν είμαι, ειδικός επί του θέματος πάλι το ίδιο, ένα πράγμα ωστόσο ξέρω καλά, πως αν κάποιος αγνοήσει την πραγματικότητα, αν δεν είναι καλά ενημερωμένος για το τί σημαίνει μητρότητα ή και πατρότητα αντίστοιχα, τότε σίγουρα μπροστά του θα δει να υψώνονται βουνά, κάθε φορά που το παιδί του θα κλαίει γοερά, θα κάνει πυρετό, θα έχει ανορεξίες ή θα ξυπνάει έντρομο μέσα στη νύχτα.  Γιατί το να είσαι γονέας και κυρίως μητέρα, δεν σημαίνει μόνο "παίρνω" αλλά πάνω απ'όλα "δίνω" και αυτός είναι ο σημαντικότερος λόγος που πρέπει εξαρχής να εφοδιαστεί με  όπλα γερά: Για μπορέσει όταν θα έρθει εκείνη η ευλογημένη ώρα, ν'αντιμετωπίσει την κάθε αντιξοότητα που θα προκύψει χωρίς καμία δειλία και δισταγμό.
Και τώρα θα μου πείτε: ωραία και τί να κάνουμε δηλαδή; και εγώ θα απαντήσω: να πατάτε γερά τα πόδια σας στη γη, να οπλιστείτε με θέληση, υπομονή και επιμονή, να είστε έτοιμες για όλα, τόσο τα καλά όσο και τα λιγότερο καλά και πάνω απ'όλα να ξέρετε πως κάθε αρνητικό συναίσθημα που τυχόν θα βιώσετε, είναι απόλυτα, μα απόλυτα φυσιολογικό. Γιατί στ'αλήθεια, δεν υπάρχει πιο απίθανο, πιο μοναδικό, πιο υπέροχο πράγμα, απ'το να φέρεις στον κόσμο το μωρό σου! Γι'αυτό φροντίστε να μην σπαταλίσετε το χρόνο σας άδικα, αφήνοντας τις μέρες να περνούν χωρίς ν'απολαμβάνετε τις μικρές ή μεγάλες χαρές με ότι άλλο αυτό και αν συνεπάγεται και ακολουθείται. 
Και για να το επιτύχετε ήρθε η ώρα ν'απομυθοποιήσουμε κάποιους μύθους....


Μύθος Νο 1αχ, μόλις κρατήσεις το μωράκι σου θα νιώσεις πως έχεις στα χέρια σου τον κόσμο όλο!

Ναι, κατά πάσα πιθανότητα αυτό θα συμβεί, όμως υπάρχουν και περιπτώσεις που -πώς να το κάνουμε- δεν νιώθουν έτσι από την πρώτη στιγμή! Και αν κάποια τύχει και ανήκει σ'αυτή την κατηγορία, τότε αμέσως αρχίζουν οι τύψεις και οι αγωνίες.... 
Συμβουλή: Μην ανησυχείτε. Δώστε χρόνο στον εαυτό σας όπως και στο σώμα σας να ηρεμήσει, να επανέλθει σιγά σιγά και πάλι στους φυσιολογικούς του ρυθμούς και θα δείτε πως όλα θα φτιάξουν με ηρεμία και πάνω απ'όλα ψυχραιμία. Δεν σημαίνει πως επειδή δεν νιώσατε ένα "σκίρτημα στην καρδιά" δεν είστε και καλή μητέρα!



Μύθος Νο2: Το να θηλάζεις είναι η πιο ωραία εμπειρία του κόσμου! Ναι έτσι είναι! Μόνο που δεν σου λένε και όλα αυτά που συνυπάρχουν με αυτόν! Όπως για παράδειγμα το να δεις άξαφνα το λεπτό πουκάμισό σου να γεμίζει με υγρά στο σημείο εκείνο  ή να πονά και να πρήζεται το στήθος σου που έχει γεμίσει γάλα και εσύ να είσαι στο σούπερ μάρκετ ή ακόμα χειρότερα να βρίσκεσαι διαρκώς με το στήθος έξω, κινδυνεύοντας και από πάνω να σε κατηγορήσουν πως εκθέτεις το σώμα σου σε κοινή θέα!

Συμβουλή: θυμηθείτε και πάλι πόσο σπουδαίο είναι αυτό που κάνετε για το μωρό σας, πόσο θα το δυναμώσει και θα το βοηθήσει στη μετέπειτα ζωή του και πάρτε βαθιά ανάσα για την επόμενη φορά, με την όμορφη σκέψη πως γρήγορα όλη αυτή η διαδικασία θα έχει τελειώσει και εσείς θα έχετε δώσει στο παιδί σας ότι πιο πολύτιμο έχετε!

Μύθος Νο3: Θηλάζοντας, χάνεις όλα τα κιλά! Ε, αυτό και αν είναι μύθος! Συμβαίνει σαφώς, αλλά εξαρτάται και από πολλούς άλλους παράγοντες, όπως η ψυχοσύνθεση της μητέρας, οι ώρες που μένει ξάγρυπνη και που την κάνουν να τρέχει διαρκώς στο ψυγείο, το άγχος και το στρες της καθημερινότητας ή ακόμα και οι πολλές και ατέλειωτες ώρες μέσα στο σπίτι. Χρειάζεται και εκεί προσοχή, αν θέλουμε βέβαια να έχουμε και πάλι την παλιά μας σιλουέτα.

Μύθος Νο4: Έρχεσαι πιο κοντά στο σύντροφό σου! Τώρα βέβαια, νομίζω πως όσες ξέρουν, θα γελάνε ειρωνικά (και οι σύντροφοι το ίδιο!) αφού με τον ερχομό ενός βρέφους, ο χρόνος σου ακόμα και να δεις τον σύντροφό σου είναι ελάχιστος! Βέβαια, αν είσαι πολύ τυχερή και το μωράκι σου είναι στον ύπνο του σαν καλοκουρδισμένο ρολόι, ε, τότε κάτι γίνεται. Διαφορετικά, οπλιστείτε με υπομονή και πάρτε το απόφαση πως ότι ξέρατε μέχρι τώρα-σ'ότι αφορά το σεξ τουλάχιστον- δεν θα είναι για πολύ καιρό το ίδιο!
Συμβουλή: προς Θεού μην απελπίζεστε και μην νομίζετε πως αυτή η κατάσταση θα μείνει για πάντα! Με την πάροδο του χρόνου και πολύ πιο γρήγορα απ'ότι φαντάζεστε, τα πράγματα θα έρθουν και πάλι σε φυσιολογικούς ρυθμούς αρκεί να το θέλετε και οι δυο. Και τότε, όλα θα μοιάζουν σαν μια πρωτόγνωρη, μακρινή εμπειρία που θα συζητάτε με τον σύντροφό σας γελώντας για το πόσο περίεργη μα και αστεία πολλές φορές ήταν....

Μύθος Νο 5: Δεν υπάρχει τίποτε πιο ωραίο από το κλάμα ενός μωρού μέσα στο σπίτι....
Ναι, καλά! Θα έλεγα πως δεν θα συμφωνήσουμε, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για το σπαρακτικό κλάμα ενός νεογέννητου που δεν μπορεί να μιλήσει και να σου δείξει τί ακριβώς θέλει! Τώρα αυτό πώς φέρνει την ευτυχία ακόμα δεν έχω καταλάβει! Ούτε και εσείς φαντάζομαι....
Συμβουλή: φοβάμαι πως το κλάμα είναι ένας μεγάλος παράγοντας πλέον στη ζωή σας, τον οποίο θα έλεγα να τον συνηθίσετε γιατί......μπορεί και να μην πάψει ποτέ! Ακόμα και μεγαλώνοντας, ένα παιδί μπορεί να είναι τόσο ευαίσθητο, που και στις πρώτες τάξεις του δημοτικού ακόμα, να τρέχουν τα μάτια του σαν βρύσες κάθε φορά που κάποιος το μαλώνει ή κάτι δεν του αρέσει. Γι'αυτό, οπλιστείτε με υπομονή και δείτε το και αυτό σαν ένα μέρος του συνόλου, σαν τον καναπέ που έχετε μέσα στο σπίτι σας ή την ηλεκτρική σκούπα που κάνει δαιμονισμένη φασαρία ένα πράμα ας πούμε! (Και αν το καταφέρετε, να μου γράψετε και εμένα την συνταγή μπας και γλυτώσω!)

Μύθος Νο5: Θα είσαι η πιο όμορφη μαμά του κόσμου! Λένε όλοι και εσείς λάμπετε από ευτυχία κάθε φορά που σκέφτεστε πως θα γίνετε μανούλα....Και μπορεί βέβαια να γίνει έτσι ακριβώς, υπάρχει όμως και η πιθανότητα -πιθανότητα λέω ε;- να μην έχετε και το πιο ήσυχο μωρό του κόσμου, οπότε, τα πράγματα γίνονται λιγουλάκι διαφορετικά. Όπως, το να μένετε ξάγρυπνες το βράδυ, να είστε μες τα νεύρα το πρωί που δεν νιώθετε τόσο καλά, το στήθος σας να πονάει από το πολύ γάλα ή το αντίθετο, να αναρωτιέστε γιατί ΔΕΝ έχετε γάλα και πολλά άλλα. Και δυστυχώς πού επιδρούν όλα αυτά; Στην ομορφιά μας.....Και να οι μαύροι κύκλοι, να τα χλωμά μάγουλα, να η αδυναμία και η διαρκής ατονία, η κακή διάθεση και πάει λέγοντας.....
Συμβουλή: Και πάλι μην ανησυχείτε. Δώστε τόπο στην οργή και αγνοήστε τα, γιατί όλα αυτά δεν είναι παρά φυσιολογικά συμπτώματα μετά την γέννα, όπου το δέρμα και το σώμα μας ούτως ή άλλως θέλουν χρόνο για να επανέλθουν στο φυσιολογικό. Ωστόσο προσπαθήστε να μην αμελήσετε -όσο γίνεται- τον εαυτό σας γιατί αυτό θα σας κάνει και εσάς να νιώσετε καλύτερα όταν διαπιστώσετε πως ακόμα και έτσι, δείχνετε μια χαρά.


Ξαναλέω πως δεν υπάρχει τίποτε πιο όμορφο από το να φέρεις στον κόσμο ένα νεογέννητο, τοσοδούλι, μικρό, αθώο πλασματάκι που με την δική σου αγάπη, φροντίδα και επιμέλεια θα μεταμορφωθεί σ'ένα υγιές, άξιο μέλος της κοινωνίας μας. Ωστόσο σκοπός μου είναι να τονίσω πως ο δρόμος αυτός δεν είναι πάντα σπαρμένος με ροδοπέταλα πως ίσως ακόμη -ψάχνοντας τα κάθε λογής "ειδικά" βιβλία- να μην βρεις πουθενά καταχωρημένα τα μικρά προβλήματα που μπορεί να υπάρξουν. 
Να τονίσω πως όλα τα συναισθήματα είναι φυσιολογικά, όλα αποδεκτά, αρκεί να μην χάσετε την υπομονή σας και ν'αφήσετε την αγάπη να σας πλημμυρίσει και να κάνει την δύσκολη δουλειά για εσάς, για όλες εκείνες τις στιγμές που περνούν σαν τυφώνας και δεν έρχονται ποτέ ξανά ίδιες στην πάροδο του χρόνου. Ολες εκείνες τις στιγμές που -όταν πια τα δύσκολα περάσουν- μας κάνουν ν'αναπολούμε και να θυμόμαστε με απέραντη γλύκα...
Και επειδή αρκετά σας ζάλισα και εγώ δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο, περιμένω και εσείς να προσθέσετε τον δικό σας μύθο στα σχόλια παρακάτω μπας και βοηθήσουμε λιγάκι τις μέλλουσες μανούλες να αντιμετωπίσουν ότι προκύψει με θάρρος, κουράγιο και δύναμη....Στο μεταξύ, αφιερώνω σε όλες μας το παρακάτω τραγούδι, που επιτέλους μιλάει για την μία και μοναδική ΜΑΝΑ!







Μαμά, σ'ευχαριστώ γι'αυτό που είμαι
Σ'ευχαριστώ και για όλα αυτά που δεν είμαι, 
Συγχώρησέ με για τις λέξεις που δεν σου είπα
για τις τόσες φορές που σε ξέχασα
Μαμά θυμήσου ολόκληρη τη ζωή μου
τις φορές που μου έδειξες αγάπη, που θυσιάστηκες
θυμήσου εκείνες τις παλιές μέρες της νιότης μου!
Πόσο άλλαξα στο πέρασμα του χρόνου!
Και ξέρω πως με πίστεψες, πως είχες όνειρα για μένα
και ζητώ συγγνώμη που έκανα τόσο καιρό να καταλάβω πως 
είμαι εδώ που έφτασα, εξαιτίας της δικής σου αλήθειας 
Και μου λείπεις!
Μάνα συγχώρησέ με για τις φορές που έκλαψες
για τις φορές που δεν έπραξα σωστά
για όλες τις μπόρες που σου προκάλεσα
γιατί έκανα λάθος.
Σκούπισε τα μάτια σου...
Γιατί ξέρω πως με πίστεψες, πως είχες όνειρα για μένα
και ζητώ συγγνώμη που έκανα τόσο καιρό να καταλάβω πως 
είμαι εδώ που έφτασα, εξαιτίας της δικής σου αλήθειας. 
Και μου λείπεις!
Μάνα, ελπίζω τώρα να χαμογελάς
να είσαι ευτυχισμένη με τη ζωή μου
γεμάτη γαλήνη για τις επιλογές μου...
Πόσο άλλαξα στ'αλήθεια μέσα στο χρόνο!
Γιατί ξέρω πως πίστεψες όλα τα όνειρά μου
και τα χρωστάω όλα σε σένα
ΜΑΝΑ.....


"Από την blogger"


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις